Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
интихоб — [انتخاب] а. ҷудо карда гирифтан, хоста гирифтан, баргузидани чизе ё касе аз байни чизҳо ва касон; интихоб кардан (намудан) хоста гирифтан, чида гирифтан, баргузидан касеро ба коре; интихоб шудан касеро ба коре; интихоб шудан баргузида шудан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
номзад — [نامزد] 1. он ки кореро ба вай муносиб дидаанд; он ки ӯро барои интихоб, қабул ва таъйин кардан ба коре, ишғоли вазифае ё дарёфти унвоне дар назар гирифтаанд; номзад ба узви ҳизб он ки пеш аз қабул шудан ба узвияти ҳизб давраи санҷишро аз сар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гузидан — [گزيدن] баргузидан, интихоб намудан, ҷудо карда гирифтан, чида гирифтан; хуш кардан, писандидан; канора гузидан канорагирӣ кардан, дур шудан; манзил гузидан ҷоеро барои истиқомат интихоб кардан, сокин шудан; машғулӣ гузидан машғул шудан, шуғл… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулчин — I [گلچين] 1. он ки гулро интихоб карда мечинад ва даста мекунад, чинандаи гул, гулчинанда 2. маҷ. мунтахаб, гузида; гулчини ашъор гузидаи ашъор, шеърҳои мунтахаб; гулчин кардан интихоб кардан, баргузидан, яккачин кардан, хоста гирифтан II [گلچين] … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ихтиёр — [اختيار] а 1. баргузидан, интихоб кардани чизе аз чизҳо; ихтиёр кардан баргузидан, интихоб кардан, хостан (чизеро) 2. майл ва ирода дар анҷом додани коре, озодии амал; муқоб. иҷбор 3. ҳаққи идора ва саришта кардани коре; ба ихтиёри… ба майли…, ба … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иҷтибо — [اجتبا] а. кит. баргузидан, интихоб кардан; гирифтан; интихоб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
яккачин — [يکّه چين] 1. баргузида, интихобшуда, интихобӣ, сара; ҳайати яккачин; яккачин кардан интихоб карда гирифтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баргузидан — [برگزيدن] сара кардан, интихоб кардан, тарҷеҳ додан, бартар шумурдан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баргузиданӣ — [برگزيدني] шоистаи бар гузидан, шоистаи интихоб, интихобшуданӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вакил — [وکيل] а 1. он ки иҷрои коре аз тарафи касе, муассиса ё ҷамъияте ба ӯ супурда шудааст, намоянда; гумошта, фиристода: вакили анҷуман, вакили мӯътамад, ҳайати вакилони ҳукуматӣ; вакили мухтор таър. намояндаи соҳибихтиёри давлати марказӣ дар вилояте … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
